Hoşuma gitmiyor hiçbir başlangıç, sensiz olan
Sensiz kurulan cümlelerin öznesi yok dahi...
Sana muhtaç kurulan bütün cümlelerin yüklemleri...
Sensiz hayat bir kurtlu elma sanki...
Kemiriyor,yiyor,bitiriyor insanı icten, ya bu kafi...
Nereden doguyor, bu kadar insancıl tepkisiz etki;
İnsanlığı az bilen dahi sana kızamıyorki...
Hani, keyfiyet sahibi kelimelerin kifayetsiz kaldığı...
Ve sanki süt beyaz tenli bi bir kadının;
Sokakta çırıl ve çıplak, çaresiz ve bitap kalmasi misali
Utanç verici...
Bir yetimin burukluğu ve mahçubiyetiyle;
Sana koşmak ister bu varlık, ama utanır ruhanıyet...
Beden mahçuptur sana giden yolda çakılır kalır...
Direnci'de kalmamıştır yoktur haa!..
Sensizlik onun için olmamışlık, hamlıktır..
Bir an önce canana ulaşmayı isterde can!..
Eller ve ayaklar, bitap ve halsiz, harap kalır
Beyin zaten ikilemde, yürek yarım kalır
Sen bunları hiç bilmesende!...
cihad kol